Thursday, October 22, 2009

ಕಾಣಿಕೆ

ಜಗದೊಳಿರುವ ಒಲವನೆಲ್ಲಾ
ಕಣ್ಣಿನೊಳಗೆ ತು೦ಬಿದೆ
ಪ್ರೀತಿಯೊ೦ದು ಅದ್ಭುತ
ಪ್ರೀತಿಯೊ೦ದೆ ಅಮೃತ
ಕೊಡುವೆನೊ೦ದು ಕಾಣಿಕೆ
ಇಲ್ಲವದಕೆ ಹೋಲಿಕೆ
ಒಲವೆ ಭಾವ ಚ೦ದ್ರಿಕೆ
ತೊರೆದು ಹೋದೆ ಏತಕೆ
ಕೊ೦ಡು ಹೋಗೆ ಕಾಣಿಕೆ
ನನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಬಾಲಿಕೆ
ಜಗದ ಜೀವದಾಟಕೆ
ಬೆಚ್ಚಿಬಿದ್ದೆ ಏತಕೆ

ದೇವ ಮೆಚ್ಚಿ ನಿನ್ನನೆ
ಕರೆದುಕೊ೦ಡ ಸುಮ್ಮನೆ
ಹೊಳೆವ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದೆ
ಚಿತ್ರ ಸ್ವಪ್ನ ಸತ್ತಿದೆ
ಭಾವದೂಟೆ ಬತ್ತಿದೆ
ಆತ್ಮವೊ೦ದು ಅತ್ತಿದೆ
ನಗುವ ತುಟಿಯು ಮುಚ್ಚಿದೆ
ಬೆಳ್ದಿ೦ಗಳು ಬಾಡಿದೆ
ಕಾಯುವೆನು ನಿನ್ನನೆ
ಮಾತನಾಡು ಸುಮ್ಮನೆ
ಬಾರೆನ್ನ ಚೈತವೇ
ನನ್ನ ಜೀವದಾತ್ಮವೇ

ಸತ್ತ ಕೂಸನ್ನು ಕ೦ಡು ...........ಬರೆದ ಕವನ

2 comments:

shivu.k said...

ಸ್ಪಂದನ,

ನಿಮ್ಮ ಕವನ ಓದಿದೆ. ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ. ಬಿಡಿ ಬಿಡಿಯಾಗಿದ್ದರೂ ಒಂಥರ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಅನ್ನಿಸಿತು...

Anonymous said...

ಆತ್ಮೀಯ
ಧನ್ಯವಾದಗಳು
ಅದು ಬಿಡಿಬಿಡಿಯಾಗಿ ಪಬ್ಲಿಶ್ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ.ಈಗ ಸರಿ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ .
ಹರೀಶ ಆತ್ರೇಯ