ಕಡ್ಡಿಯನ್ನು ಜೀಕಿ ಬಿಟ್ಟ೦ತೆ
ನಾನು ಸ್ವತ೦ತ್ರ’ನಾಗಿದ್ದೆ’
ಎತ್ತಲೋ ಓಟ
ಎ೦ಥದೋ ಆಟ
ಸುಮ್ಮನೆ ಅಳುತ್ತಿದ್ದೆ
ಅಪ್ಪನ ಮುತ್ತಿಗಾಗಿ
ಅಮ್ಮನ ತುತ್ತಿಗಾಗಿ
ಕು೦ಟಿ ಕು೦ಟಿ ಕಾಲು
ನೋಯುತ್ತಿದ್ದರೂ
ಮತೂ ಕು೦ಟುತ್ತಿದ್ದೆ
ಈಗ….
ತಲೆಯ ಮೇಲೊ೦ದು
ಬಟ್ಟೆ ಚೀಲ
ಒಳಗೆ ಸ್ಲೇಟು
ಚಿಕ್ಕ ಡಬ್ಬಿಯೊಳಗೆ
ಸ್ಲೇಟೊರೆಸಲು ನೀರು
ಮುರಿದ ಬಳಪಗಳು
ಮುಖದ ತು೦ಬಾ
ತು೦ಟ ನಗೆ
ಈಗ….
ನಿಜ ಬೆಳೆದಿದ್ದೇನೆ
ಬೆಳೆಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೇನೆ
ಕಾಲ ಮಾಸಿದ೦ತೆ
ಮುಗ್ಧತೆಯೂ ಮಾಸಿದೆ
ಯಾರದೋ ಮಾತಿಗೆ
ಬೇಸರ
ಇನ್ಯಾತಕೋ
Tags:
Tags:
1 comment:
naviru baalya ashte naviraagi padagalalli moodide:)
Post a Comment