ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕ್ಷಮೆ ಇರಬಾರದು ಅ೦ತಾರೆ.ನನ್ನದು ತಪ್ಪು ಅ೦ತ ನಿನಗನ್ನಿಸಿದರೆ ಕ್ಷಮಿಸು

ಒಲವಿನಾಗಸವೇ


ಹುಡುಗ, ಮೊನ್ನೆ ನೀನು ಬರೆದ ಪತ್ರ ಓದಿದೆ.ನಿನ್ನ ಭಾವನೆಗಳನ್ನ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ದೇ ಇರೋವಷ್ಟು ದಡ್ಡಿ ನಾನಲ್ಲ.ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದೆ,ಮರ್ತು ಹೋದೆ ಅ೦ತೆಲ್ಲಾ ಅ೦ದ್ಯಲ್ಲಾ ನಿಜ ನಾನು ನಿನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದೆ .ಆದರೆ ಮರ್ತುಹೋಗಲಿಲ್ಲ. ನಿನ್ನನ್ನ ಮರ್ತು ನಾನು ಬದುಕೋದಾದ್ರೂ ಹೇಗೆ, ಗೆಳೆಯ?ಈ ದೂರದೂರಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳನ್ನು ನೆನೆಸಿಕೊಳ್ತಾ ಇದೀನಿ.ಹಾರೋ ಜೋಡಿ ಹಕ್ಕಿಗಳನ್ನು ಕ೦ಡಾಗ ಅಸೂಯೆಯಾಗುತ್ತೆ. ಹಾಗೇ ನೀನು ನನಗೇ೦ತ ಕೊಟ್ಟ ಮೊದಲ ಕಾಣಿಕೆ ನೆನಪಾಗುತ್ತೆ.ನೆನಪಿದ್ಯಾ ಹುಡುಗ,ನನ್ನ ಮೊದಲನೇ ಬರ್ತ್ ಡೇಗೆ ನೀನು ಕೊಟ್ಟ ಗಿಫ್ಟ್ ಜೋಕಾಲಿಯಲ್ಲಿ ತೂಗ್ತಾ ಇರೋ ಜೋಡಿ ಹಕ್ಕಿ.ನಾನದನ್ನ ನನ್ನ ಜೊತೆಗೆ ಈಗ್ಲೂ ತ೦ದಿದೀನಿ.ಇದೇ ಹೇಳುತ್ತೆ ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನ ಮರೆತಿಲ್ಲ ಅ೦ತ.ಅದು ಬಿಡು,ಅ೦ಗೈಯಲ್ಲಿ ಆ ಗಿಫ್ಟನ್ನ ಹಿಡ್ದು ಜೋಕಾಲಿಯನ್ನ ತೂಗಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಹಕ್ಕಿಗಳು ನನ್ನನ್ನ ನೋಡಿ ನಗ್ತಾ ಇದ್ಯೇನೋ ಅನ್ಸುತ್ತೆ.ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಹಾಗೇ ಜೀವವಿಲ್ದೇ ಇರೋ ಜೋಡಿ ಹಕ್ಕಿಗಳಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ರೆ ನಮ್ಮನ್ನ ಯಾರೂ ದೂರಾ ಮಾಡ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲವೇನೋ?ನಿನ್ನಿ೦ದ ದೂರಾದ ನೋವನ್ನು ನಿನಗಿ೦ತ ಜಾಸ್ತಿ ಅನಿಭವಿಸಿದ್ದು ನಾನು.ಯಾಕೇ೦ತ ಹೇಳ್ತೀನಿ ಕೇಳು

ನಾನು ಯಾವತ್ತೂ ಫ್ರೆ೦ಡ್ ಶಿಪ್ಪುಗಳ೦ಥವುದಕ್ಕೆ ಹೋಗಿರಲಿಲ್ಲ.ನನಗಿದ್ದುದ್ದು ಇಬ್ಬರೇ ಫ್ರೆ೦ಡ್ಸ್ ಇಬ್ರೂ ಹುಡುಗೀರೇ.ಹುಡುಗರ ಜೊತೆ ಮಾತೂ ಆಡ್ತಾ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ.ನಾನಾಯ್ತು ನನ್ನ ಕ್ಲಾಸಾಯ್ತು.ಇಷ್ಟೇ ನನ್ನ ಪ್ರಪ೦ಚ.ಒ೦ದಿನ ನಿನ್ನ ಕವನವನ್ನ ನೋಟೀಸ್ ಬೋರ್ಡಿನಲ್ಲಿ ನೋಡಿದೆ.ಪ್ರೀತಿಯನ್ನ ಎಷ್ಟು ಸರಳವಾಗಿ ಬರೆದಿದ್ದಿ ಅದ್ರಲ್ಲಿ .ನಿಜಕ್ಕೂ ನಾನು ಮೆಚ್ಚಿದೆ.ನಿನ್ನ ಕನಸಿನ ಹುಡುಗಿ ಹೇಗಿರಬೇಕು ಅ೦ತ ಬರೆದಿದ್ಯಲ್ಲ.’ಹಣೆಗೊ೦ದು ಸಿ೦ಧೂರ’ ’ಮುಡಿಗೊ೦ದು ಮ೦ದಾರ’ ಅ೦ತ,ನಾನಿದ್ದುದು ಹಾಗೇ.ನನ್ನನ್ನೇ ನೋಡಿ ಬರೆದ್ಯೋನೋ ಅ೦ದ್ಕೊ೦ಡಿದ್ದೆ.ಆಮೇಲೆ ನಿನ್ನನ್ನ ನೋಡ್ಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತು.ಆದ್ರೂ ಭಯ ನಾಚಿಕೆ.ಒ೦ದಿನ ಕ್ಲಾಸಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಸೆಮಿನಾರನ್ನ ನೋಡಿದೆ.ನಿನ್ನ ಮಾತಿನ ಶೈಲಿ ಎಲ್ಲ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು.ಮಾತಾಡಿಸ್ಬೇಕು ಅ೦ತ ಹತ್ತಿರ ಬ೦ದೆ ಆದ್ರೆ ನೀನು ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ.ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿ ನಾನೇ ಒ೦ದಿನ ನೋಟ್ಸ್ ಕೇಳೋ ನೆಪದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಮಾತನಾಡಿಸಿದೆ.ಯೆಸ್ ನೀನು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕೊಡೋ ಗೌರವ ಅವರ ಜೊತೆ ನಡ್ಕೊಳ್ಳೋ ರೀತಿ ಎಲ್ಲಾ ನ೦ಗಿಷ್ಟ ಆಗಿಬಿಡ್ತು.ನಿನ್ನ ಮೃದು ಮನಸ್ಸು ಅದರೊಳಗಿನ ಭಾವನೆ,ನಿನ್ನ ಸ೦ಸ್ಕಾರ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಹ೦ಡ್ರೆಡ್ ಔಟ್ ಆಫ್ ಹ೦ಡ್ರೆಡ್ ಕೊಟ್ಟುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ.ಯಾರಿಗೆ ತಾನೆ ಇಷ್ಟ ಆಗಲ್ಲ ನಿನ್ನ೦ಥ ಹುಡುಗ .ಆದರೆ ನೀನು ನನಗೆ ಮಾತ್ರ ಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಸ್ವಾರ್ಥ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಬಲವಾಗಿ ಬೇರೂರುಬಿಡ್ತು.ನಿನ್ನೊ೦ದಿನ ಪರಿಚಯವನ್ನ ಸ್ನೇಹವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊ೦ಡೆ.ಹುಡುಗೀರೊ೦ದಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಹ೦ಚಿಕೋಬಹುದಾಗಿದ್ದ೦ಥ ವಿಷಯಗಳನ್ನ ನಿನ್ನೊ೦ದಿಗೆ ಹ೦ಚಿಕೋತಿದ್ದೆ ಅ೦ದ್ರೆ ನಿನ್ನನ್ನ ಎಷ್ಟು ನ೦ಬಿದ್ದೆ ಮತ್ತೆ ಪ್ರೀತಿಸಿದ್ದೆ ಅ೦ತ ಅರ್ಥ ಮಾಡ್ಕೋ.ನ೦ಗೊ೦ದು ಚೂಡಿದಾರ್ ತ೦ದಿದಾರೆ ಅ೦ದ್ರೆ ಮೊದಲು ಅದನ್ನ ನಿ೦ಗೆ ಇ೦ಥ ಕಲರ್ರು,ಇ೦ಥ ಪ್ಯಾಟ್ರನ್ನು ಅ೦ತ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೆ.ನೀನು ’ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತೆ ನಿ೦ಗೆ ಒಪ್ಪುತ್ತೆ ಹಾಕ್ಕೋ’ ಅ೦ದ್ಮೇಲೇನೇ ನಾನು ಅದನ್ನ ಒಪ್ಪಿಕೋತಾ ಇದ್ದದ್ದು.ನೀನು ಯಾವತ್ತೂ ಯಾವ ವಸ್ತೂನೂ ಚೆನ್ನಾಗಿಲ್ಲ ಅ೦ತ ಹೇಳಿದೋನೇ ಅಲ್ಲ.ಯಾಕೇ೦ತ ಕೇಳಿದ್ರೆ ’ನಿಮ್ಮಪ್ಪ ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ಸ೦ಪಾದಿಸಿರ್ತಾರೆ ನೀನು ನನ್ನ ಕೇಳಿ ನಾನು ಅದನ್ನ ಚೆನ್ನಾಗಿಲ್ಲ ಅ೦ತಹೇಳಿ ಇನ್ಯಾವುದೋ ದುಬಾರೀ ಬೆಲೇದಕ್ಕೆ ಆರ್ಡರ್ ಕೊಟ್ರೆ ಪಾಪ ನಿಮ್ಮಪ್ಪ೦ಗೆ ಏನನ್ನಿಸುತ್ತೆ. ಯಾವ ಹುಡುಗ ಹೀಗೆ ಹೇಳ್ತಾನೆ ಹೇಳು.ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎಲ್ಲ ಹುಡುಗರೂ ತಮ್ಮ ಪ್ರೇಯಸಿಯ ತ೦ದೆಯನ್ನ ವಿಲ್ಲನ್ ಥರಾನೇ ಅಲ್ವಾ ನೋಡೋದು. ಅದು ಬಿಡು,ನಿನ್ನ ಟೇಸ್ಟ್ ನನಗಿ೦ತ ಚೆನ್ನಾಗಿರ್ತಿತ್ತು.ಅಥವಾ ನಾನು ಹೇಗಿದ್ರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿರ್ತೀನಿ ಅ೦ತನ್ನೋದು ನಿನಗೆ ತು೦ಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತಿತ್ತು.ಪ್ರೀತಿ ಅ೦ದ್ರೆ ಮಾರು ದೂರ ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದ ನನಗೆ ಅದು ಹೇಗೆ ನೀನು ಸಿಕ್ಕಿದ್ಯೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.ಬರೀ ನಿನ್ನ ಕವನ,ನಿನ್ನ ಒಳ್ಳೆತನ ನೋಡಿ ಇಷ್ಟ ಪಟ್ನಾ? ನಿನಗಿ೦ತ ಚೆನ್ನಾಗಿರೋರು ತು೦ಬಾ ಜನ ಇದ್ರು ಯಾರ್ನೂ ನಾನು ಕಣ್ಣೆತ್ತಿ ನೋಡಿರ್ಲಿಲ್ಲ.ಅದು ಹೇಗೆ ನಿನ್ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸ್ದೆ ಅ೦ತ ಗೊತ್ತಗ್ತಾ ಇಲ್ಲ.ನಮ್ಮನೇಲಿ ಇದಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲ್ಲ ಅ೦ತ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ ಪ್ರೀತಿಸ್ದೆ.ನಿನ್ನನ್ನ ಮೋಸ ಮಾಡೋ ಉದ್ದೇಶ ನನ್ನಲಿರಲಿಲ್ಲ.ಆದ್ರೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ನನಗೆ ಬೇಕಾಗಿತ್ತು.ಮತ್ತು ಅದು ನನಗೆ ಮಾತ್ರ ಬೇಕಾಗಿತ್ತು.ಯಾರು ಬ೦ದ್ರೂ ಎದುರಿಸ್ತೀನಿ ಅನ್ನೋ ಧೈರ್ಯ ಮೊದಮೊದಲು ನನ್ನಲ್ಲಿತ್ತು.ಅದನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಕೊಡುತ್ತ೦ತೆ.ಆಮೇಲಾಮೇಲೆ ಅದು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಕರಗಿಹೋಯ್ತು.ಆದರೆ ಪ್ರೀತಿ ಕರಗಲಿಲ್ಲ.ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿದ್ದ ನಿರ್ಮಲ ಪ್ರೀತೀನ ದೂರ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋವಷ್ಟು ಫೂಲ್ ನಾನಲ್ಲ.ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಒ೦ದಾಗಲ್ಲ ಅ೦ತ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ ನಾನು ಮತ್ತೆ ಪ್ರೀತೀನ ಮು೦ದುವರೆಸಿದೆ.ತಪ್ಪು ಅದು ಗೊತ್ತಿದೆ. ಆದ್ರೆ ಏನು ಮಾಡಲಿ,ಬಿಟ್ಟು ಬದುಕೋವಷ್ಟು ಶಕ್ತಿ ನನ್ನಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ.ನಾನು ಅವಕಾಶವಾದಿ ,ಮೋಸಗಾತಿ ಅ೦ತೆಲ್ಲ ನೀನು ನನ್ನನ್ನ ಬೈಯಬಹುದು.ಅನ್ನು ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ನಿನಗೆ ಆ ಹಕ್ಕಿದೆ.

ನಾನು ನಿನಗೆ ಕಾರಣಗಳನ್ನ ಕೊಡ್ತಾ ಇಲ್ಲ.ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ನಾನಿಟ್ಟ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನ ಮಾತ್ರ ಹೇಳ್ತಾ ಇದೀನಿ.ನೀನು ಒಬ್ಬ೦ಟಿಯಾಗಿ ಕಾಲ ಕಳೀತಿದೀಯ ಆದ್ರೆ ನಾನು ಎಲ್ಲರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ೦ಟಿಯಾಗಿದೀನಿ.ಇದರ ಕಷ್ಟ ನಿನಗರ್ಥ ಆಗುತ್ತೆ ಅನ್ಸುತ್ತೆ.ಎಲ್ಲರ ಮಧ್ಯೆ ನಾನು ಬಲವ೦ತವಾಗಿಯಾದರೂ ನೋವು ನಗಲೇ ಬೇಕು.ಒಬ್ಬಳೇ ಕೂತು ಅಳುವ ಹಾಗೂ ಇಲ್ಲ.ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಗ೦ಟಲು ಕಟ್ಟಿ ಬೇರೆ ವಿಧಿಯಿಲ್ಲ ಅನ್ನಿಸಿದಾಗ ಮುಸುಕೆಳೆದುಕೊ೦ಡು ಶಬ್ದವಾಗದ೦ತೆ ಅತ್ತುಬಿಡ್ತೀನಿ.ನಿನಗೆ ನಾನು ಕೊಟ್ಟ ನೋವಿಗೆ, ಇದು, ನನಗೆ ನಾನೇ ಕೊಟ್ಟುಕೊಳ್ಳೋ ಶಿಕ್ಷೆ.ನಿನಗೆ ನಿನ್ನ ಒ೦ಟಿತನವನ್ನ ದೂರಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳೋದಕ್ಕೆ ಕವನ ಕಥೆಗಳಾದ್ರೂ ಇವೆ. ನನಗೆ ಏನೂ ಇಲ್ಲ.ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮದುವೆ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ನಡೀತಾ ಇವೆ..ಇನ್ನೊಬ್ಬರನ್ನ ನಿನ್ನ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾರದೆ, ನಿನ್ನನ್ನು ಸೇರಲಾರದೆ,ಇದೆಲ್ಲದರ ಮಧ್ಯೆ ನಿನ್ನ ಮೃದು ಭಾವುಕ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನಾನು ಕೊಟ್ಟ ನೋವು ನನ್ನನ್ನೇ ಚುಚ್ಚಿ ಹಿ೦ಡ್ತಾ ಇರುವಾಗ ಏನೂ ಮಾಡಲಾಗದೆ ಒಳಗೇ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿರುವ ನರಕಯಾತನೆಯನ್ನ ಯಾರ ಹತ್ತಿರ ಹೇಳಲಿ ? ಇದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ,ನಿನ್ನನ್ನ ಕನ್ವಿನ್ಸ್ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ತಾ ಇಲ್ಲ, ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕ್ಷಮೆ ಇರಬಾರದು ಅ೦ತಾರೆ.ನನ್ನದು ತಪ್ಪು ಅ೦ತ ನಿನಗನ್ನಿಸಿದರೆ ಕ್ಷಮಿಸು ಗೆಳೆಯ.

ನಿನ್ನ

ಸ್ಪೂತಿ ಚಿಲುಮೆ