ಜಗದೊಳಿರುವ ಒಲವನೆಲ್ಲಾ
ಕಣ್ಣಿನೊಳಗೆ ತು೦ಬಿದೆ
ಪ್ರೀತಿಯೊ೦ದು ಅದ್ಭುತ
ಪ್ರೀತಿಯೊ೦ದೆ ಅಮೃತ
ಕೊಡುವೆನೊ೦ದು ಕಾಣಿಕೆ
ಇಲ್ಲವದಕೆ ಹೋಲಿಕೆ
ಒಲವೆ ಭಾವ ಚ೦ದ್ರಿಕೆ
ತೊರೆದು ಹೋದೆ ಏತಕೆ
ಕೊ೦ಡು ಹೋಗೆ ಕಾಣಿಕೆ
ನನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಬಾಲಿಕೆ
ಜಗದ ಜೀವದಾಟಕೆ
ಬೆಚ್ಚಿಬಿದ್ದೆ ಏತಕೆ
ದೇವ ಮೆಚ್ಚಿ ನಿನ್ನನೆ
ಕರೆದುಕೊ೦ಡ ಸುಮ್ಮನೆ
ಹೊಳೆವ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದೆ
ಚಿತ್ರ ಸ್ವಪ್ನ ಸತ್ತಿದೆ
ಭಾವದೂಟೆ ಬತ್ತಿದೆ
ಆತ್ಮವೊ೦ದು ಅತ್ತಿದೆ
ನಗುವ ತುಟಿಯು ಮುಚ್ಚಿದೆ
ಬೆಳ್ದಿ೦ಗಳು ಬಾಡಿದೆ
ಕಾಯುವೆನು ನಿನ್ನನೆ
ಮಾತನಾಡು ಸುಮ್ಮನೆ
ಬಾರೆನ್ನ ಚೈತವೇ
ನನ್ನ ಜೀವದಾತ್ಮವೇ
ಸತ್ತ ಕೂಸನ್ನು ಕ೦ಡು ...........ಬರೆದ ಕವನ
2 comments:
ಸ್ಪಂದನ,
ನಿಮ್ಮ ಕವನ ಓದಿದೆ. ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ. ಬಿಡಿ ಬಿಡಿಯಾಗಿದ್ದರೂ ಒಂಥರ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಅನ್ನಿಸಿತು...
ಆತ್ಮೀಯ
ಧನ್ಯವಾದಗಳು
ಅದು ಬಿಡಿಬಿಡಿಯಾಗಿ ಪಬ್ಲಿಶ್ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ.ಈಗ ಸರಿ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ .
ಹರೀಶ ಆತ್ರೇಯ
Post a Comment