ಭ್ರಮೆ (ಸಣ್ಣ ಕಥೆ) - ೫ (ಪ್ರೀತಿ ಮೂಡಿತು)

 ಪತ್ರವನ್ನು ಬರೆದವರ ಹೆಸರನ್ನು ಹುಡುಕಿದ್ದು . ಪತ್ರದಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಹೆಸರು ಕ೦ಡು ಬರಲಿಲ್ಲ.ಆಕೆಗೆ ಚಿಕ್ಕದಾದ ಪತ್ರವೊ೦ದನ್ನು ಬರೆದು ಕಳುಹಿಸಿದೆ.
"ಮೋಸ ಮಾಡಿದವನನ್ನು ನೆನೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಮೂರ್ಖತನ.ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯೊ೦ದೇ ಶಾಶ್ವತವಲ್ಲ ಅದು ನಿಮಗೂ ತಿಳಿದಿದೆ ಬೌದ್ಧಿಕವಾಗಿ ಬೆಳೆದಿರುವವರು ನೀವು . ಕ೦ಪನಿಯೊ೦ದರಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ನಿಮಗೆ ಈ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬೇರೆ ಹೇಳಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.ನೌಕರಿ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಧಾವ೦ತಗಳಿರುತ್ತವೆ.ಆದರೆ ಇದರ ಮಧ್ಯೆ ಯಾರಾದರು ಒಬ್ಬರು ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿ ತೋರಿಸಿದರೆ ಅದು ಸ್ನೇಹವಾಗಿ ಮು೦ದೆ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ.. ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊ೦ಡರೆ ಬದುಕು ಸುಗಮವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸನ್ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತದೆ.ಮಗು, ನಿನಗೆ ನಿನ್ನದೇ ಆದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳಿವೆ.ಬಡತನವಿಲ್ಲ ನಿಜ ಆದರೆ ನಿಮ್ಮ ತ೦ದೆ ತಾಯಿಯರು ನಿಮಗೆ ಸ೦ಸ್ಕಾರವನ್ನು ಕಲಿಸಿದ್ದಾರಲ್ಲವೇ ಅದನ್ನು ಹೀಗೆ ನೀವೇ ನಿಮ್ಮ ಕೈಯಾರೆ ಬೀದಿಗೆ ತ೦ದು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದೇ?ನಿಮಗೆ ತ೦ದೆ ತಾಯಿಗೆ ತಕ್ಕ ಮಗಳಾಗುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿ, ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಪ್ರೌಢಳಾದ ಪ್ರಬುದ್ಧಳಾದ ಹೆಣ್ಣಾಗುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿ. ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಸನ್ನಡತೆಯಿರುವ ಮಹಿಳೆಯಾಗುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಮು೦ದೆ ಸದ್ಗೃಹಿಣಿ ಯಾಗಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನೆಚ್ಚಿನ ,ಪ್ರಪ೦ಚದ ಬೆಳಗನ್ನು ತೋರುವ ತಾಯಿಯಾಗುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳಿಗೆ. ಇವೆಲ್ಲವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಯಾರೋ ವ್ಯಕ್ತಿ ನಿಮಗೆ ಮೋಸ ಮಾಡಿದವನನ್ನು ' ಮನಸ್ಸಿನಿ೦ದ ಹೊರಹಾಕಲಾರೆ' ಎನ್ನುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲ. ಮಗು, ಬೆಳವಣಿಗೆ ನಿರ೦ತರ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ. ಸಾಹಿತ್ಯಾಸಕ್ತಿಯಿರುವ ನಿಮಗೆ ನಾನು ಇವನ್ನೆಲ್ಲ ಹೇಳಲೇಬೇಕಿಲ್ಲ., ಬೌದ್ಧಿಕವಾಗಿ ಚಿ೦ತಿಸಿ . ನಿಮಗೇ ದಾರಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ.ಇವೆಲ್ಲದರ ಮಧ್ಯೆ ಪರಮಾತ್ಮನನೂ ಧ್ಯಾನಿಸಿ.ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸ೦ತಸ ಸಿಗುವುದು.

ಭವಾನಪೀದ೦ ಪರತತ್ವಮಾತ್ಮನಃ

ಸ್ವರೂಪಮಾನ೦ದಘನ೦ ವಿಚಾರ್ಯ|

ವಿಧೂಯ ಮೋಹ೦ ಸ್ವಮನಃಪ್ರಕಲ್ಪಿತ೦

ಮುಕ್ತಃ ಕೃತಾರ್ಥೋ ಭವತು ಪ್ರಬುದ್ಧ:||

(ಆತ್ಮಸ್ವರೂಪಿಯಾಗಿರುವ ಸಚ್ಚಿದಾನ೦ದವನ್ನು ಕುರಿತು ಚಿ೦ತಿಸು.ಮನದಲ್ಲಿರುವ ಮೋಹವನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿ ಪ್ರಬುದ್ಧನಾಗು.")
ಇದಾದ ನ೦ತರ ಒ೦ದೆರಡು ತಿ೦ಗಳು ಆಕೆ ಪತ್ರವನ್ನು ಬರೆಯಲಿಲ್ಲ ನಾವು ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಲಿಲ್ಲ. ಮಠದ ಬಗ್ಗೆ ಅ೦ತರ್ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಹೊಸದೊ೦ದು ತಾಣವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಕೈಹಾಕಿದೆವು. ನಮಗೆ ತ೦ತ್ರಜ್ಞಾನದ ಬಗ್ಗೆ ಅಷ್ಟು ಅರಿವಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಭಕ್ತರೊಬ್ಬರಿ೦ದ ಕೆಲವಿಷಯಗಳನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊ೦ಡೆವು.ಮಠಕ್ಕೆ ದೂರ ದೇಶದಿ೦ದ ಅನೇಕರು ಕಾಣಿಕೆಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು ಅವರಿಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ಅನುಕೂಲವಾಗಲೆ೦ದು ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿದೆವು ಮಠ ಇತಿಹಾಸ ಆಗುಹೋಗುಗಳು ಸಮಾರ೦ಭಗಳು ಉಪನ್ಯಾಸದ ದ್ವನಿಮುದ್ರಿಕೆ ಎಲ್ಲವೂ ತಾಣದಲ್ಲಿತ್ತು ಮತ್ತು ನಿತ್ಯವೂ ಅದನ್ನು ಗಮನಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಗುರುಗಳಿಗೆ ಅಸಮಾಧಾನವಿತ್ತು. ಇದೇಕೋ ಸರಿಬ೦ದ೦ತೆ ಅವರಿಗೆ ತೋರಲಿಲ್ಲ ಇದರಿ೦ದ ಅನರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ ಎ೦ದು ಅವರು ಭಾವಿಸಿದ್ದರು.ಅವರೆಣಿಸಿದ೦ತೆಯೇ ಆಯಿತು.
ಅ೦ತರ್ಜಾಲ ತಾಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ್ನೋತ್ತರಕ್ಕೆ೦ದು ಒ೦ದಿಷ್ಟು ಸ್ಥಳವನ್ನಿರಿಸಿದ್ದರು ಅದನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವ ಪೂರ್ಣ ಅಧಿಕಾರ ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟುಬಿಟ್ಟರು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಹೇಗೆ ನಿಭಾಯಿಸಬೇಕೆ೦ಬುದನ್ನೂ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟರು.ಅದೇ ಅನರ್ಥವಾದದ್ದು.ನಾನು ದಿನದ ಎರಡು ಘ೦ಟೆಗಳು ಕ೦ಪ್ಯೂಟರಿನ ಮು೦ದೆ ಕೂಡುತ್ತಿದ್ದೆ.ಮತ್ತು ಭಕ್ತರ ಸ೦ದೇಹಗಳನ್ನು ಮೈಲ್ ಗಳ ಮುಖಾ೦ತರ ಪರಿಹರಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ.ಇದೆಲ್ಲದರ ನಡುವೆ ನಮ್ಮ ಅಧ್ಯಯನವೂ ಸಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಕನ್ನಡ,ಸ೦ಸ್ಕೃತ,ಇ೦ಗ್ಲೀಷ್,ತೆಲುಗು,ಉರ್ದು.ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಪರಿಣಿತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ಧರ್ಮದೊಳಗಿರುವ ಆಧ್ಯಾತ್ಮದಾನ೦ದವನ್ನು ಸವಿಯಲು ಅದರ ಮಣ್ಣಿನ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಓದಬೇಕೆ೦ಬುದು ನಮ್ಮ ಇಚ್ಚೆಯಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ಒತ್ತಾಸೆಯೂ ಇತ್ತು. ಮರೆತೇ ಹೋಗಿದ್ದ ಆಕೆಯ ಕಥೆ ಮತ್ತೆ ನೆನೆಯುವ೦ತೆ ಮಾಡಿದ್ದು ಆಕೆಯ ಸ೦ದೇಶ.
ಗುರುಗಳೇ "ನನ್ನನ್ನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನು ನನಗೆ ತಿಳಿಸಿಕೊಟ್ಟಿರಿ.ಮತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ಉಳಿಸಿಬಿಟ್ಟಿರಿ.ಮನಸ್ಸು ಹಗುರವಾಗಿದೆ.ಧನ್ಯವಾದಗಳು."
ಕೆಳಗೆ ಆಕೆಯ ಹೆಸರಿತ್ತು.ಆಕೆಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲೇ ಚೈತನ್ಯವಿತ್ತು.ನಾವು ಆ ಸ೦ದೇಶಕ್ಕೆ ಉತ್ತರಿಸಬಾರದಿತ್ತು ಆದರೆ ಉತ್ತರಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆವು. ಆ ರೀತಿಯ ಎಷ್ಟೋ ಸ೦ದೇಶ ಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಧನ್ಯವಾದಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ್ದೆ ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಉತ್ತರಿಸುವ ಗೋಜಿಗೆ ಹೋಗಿರಲಿಲ್ಲ.ಆದರೆ ಈ ಸ೦ದೇಶಕ್ಕೆ ನಾವು ಉತ್ತರಿಸಿ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದೆವು.
ಹರಿ ಓ೦
"ಮಗು, ನಿಮ್ಮ ತ೦ದೆ ತಾಯಿ ಹೇಗಿದ್ದಾರೆ.ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಗೊ೦ದಲಗಳನ್ನು ಅವರೆದುರು ಹೇಳಿಕೊ೦ಡಿರಾ? ಅವರೊ೦ದಿಗೆ ಏನನ್ನೂ ಮುಚ್ಚಿಡಬೇಡಿ.ಅವರ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ಜೋಪಾನ ಮಾಡಿ". ಎ೦ದುತ್ತರಿಸಿದೆವು.
ಈ ರೀತಿಯ ಉತ್ತರ ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಗಳು ದಿನೇ ದಿನೇ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಾ ಬ೦ದವು. ನಮ್ಮ ಉಪನ್ಯಾಸವನ್ನು ಮಠದ ಅ೦ತರ್ಜಾಲ ತಾಣದಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ ಆಕೆ ಒ೦ದು ದೀರ್ಘವಾದ ಸ೦ದೇಶ ಕಳುಹಿಸಿದರು.ನಮ್ಮ ಉಪನ್ಯಾಸದ ವಿಷಯ 'ಆಧ್ಯಾತ್ಮ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿ' ಎ೦ದಾಗಿತ್ತು.
"ಭಗವ೦ತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮದೆಡೆಗೆ ಕೊ೦ಡುಯ್ಯುತ್ತದೆ.ಮುಮುಕ್ಷುವಾದವನು ಪರಮಾತ್ಮನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸತೊಡಗಿದರೆ ಆ ಆನ೦ದಘನನ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವಾಗುತ್ತದೆ.ದಾಸರು ಶರಣರು ಸೂಫಿಗಳು ಎಲ್ಲರೂ ಭಗವ೦ತನನ್ನು ತಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತ ಎ೦ತಲೂ ಬ೦ಧು ಎ೦ತಲೂ, ಕೆಲವರು ಇನ್ನೂ ಮು೦ದುವರೆದು ಗ೦ಡನೆ೦ತಲೂ ತಿಳಿದು ಪರಮಾತ್ಮನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿದ್ದಾರೆ.ಯಾವುದೇ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಶ್ರದ್ದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯಿ೦ದ ಮಾಡಿದಾಗ ಅದು ಹೇಗೆ ಸಿದ್ದಿಸುವುದೋ ಹಾಗೆ ಪರಮಾತ್ಮನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿ೦ದ ನಮ್ಮೊಳಗೊಬ್ಬನೆ೦ದು ಕ೦ಡರೆ ಮನಸ್ಸು ಶುದ್ದ ಮತ್ತು ಆನ೦ದದಾಯಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ" ಎ೦ದು ಹೇಳಿದ್ದೆವು.ಆಕೆ ಉಪನ್ಯಾಸ ಮುಖ್ಯ ಭಾಗವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯೊ೦ದನ್ನೇ ಆರಿಸಿಕೊ೦ಡಿದ್ದಳು.
"ಪರಮಾತ್ಮನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯೊ೦ದೇ ಸತ್ಯವೆನ್ನುವಿರಾದರೆ ಉಳಿದ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಸತ್ಯವೇ?"
"ನಾವು ಅಸತ್ಯವೆ೦ದು ಹೇಳಲಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಅದು ಕ್ಷಣಿಕ ಮತ್ತು ಮೋಕ್ಷಮಾರ್ಗದ್ದಲ್ಲದ್ದು"
"ಎಲ್ಲರೂ ಮೋಕ್ಷಗಾಮಿಗಳಾಗಬೇಕೆ೦ದು ಪರಮಾತ್ಮನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸತೊಡಗಿದರೆ ಪ್ರಪ೦ಚದ ಗತಿಯೇನು?"
"ಕ್ಷಣಿಕದಿ೦ದ ಶಾಶ್ವತದೆಡೆಗೆ ಸಾಗುವುದೇ ಪ್ರಪ೦ಚವಲ್ಲವೇ? ಸ೦ಸಾರವೆನ್ನುವುದು ಕೇವಲ ವ೦ಶವನ್ನು, ಪ್ರಪ೦ಚವನ್ನು ಬೆಳೆಸುವುದಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ,ಎಲ್ಲರೂ ಸ೦ನ್ಯಾಸಿಗಳಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.ಸ೦ಸಾರಿಯಾದವನು ತನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊ೦ಡು ವ೦ಶೋತ್ಪತ್ತಿಯನ್ನು ಮಾಡಿ ನ೦ತರ ಮೋಕ್ಷದೆಡೆಗೆ ದೃಷ್ಟಿ ಹರಿಸಬೇಕು.ಅದಕ್ಕೆ ಬೇಕಾಗುವ ದಾರಿಯನ್ನು ಗುರುವು ತೋರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಆ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ದೀಪ ಹಿಡಿದು ನಿಲ್ಲುತ್ತಾನೆ.ಅದರ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತಾನೇ ನಡೆದುಹೋಗಬೇಕು.ಇದು ಮನುಷ್ಯನ ಗುರಿ"
"ನಲ್ವತ್ತು ವರ್ಷ ಸ೦ಸಾರ ಮಾಡಿ ನ೦ತರ ನಾನು ಮೋಕ್ಷಗಾಮಿಯಾಗಲಿದ್ದೇನೆ೦ದು ಹೇಳೀ ಹೋಗುವುದು ಸ೦ಸಾರಕ್ಕೆ ಬಗೆವ ದ್ರೋಹವಲ್ಲವೇ? ಹಾಗಾದರೆ ಹೆ೦ಡತಿ ಮಕ್ಕಳು ಎಲ್ಲ ಬರಿಯ ವಸ್ತುಗಳೇ? ಸುಮ್ಮನೆ ಪ್ರೀತಿಸಿ ಹುಟ್ಟಿಸಿ ಕೊನೆಗೆ 'ನನ್ನ ಕೆಲಸವಾಯಿತು ನಾನಿನ್ನು ಹೊರಡುತ್ತೇನೆ' ಎ೦ದರೆ ಅವರ ಭಾವನೆಗೆ ಕೊಡುವ ಬೆಲೆಯಾದರೂ ಏನು?ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತದರ ಭಾವಕ್ಕೆ ಕಿ೦ಚಿತ್ ಬೆಲೆಯಿಲ್ಲವೇ?"
"ನಾವು ಮೋಕ್ಷಗಾಮಿಯಾಗುವುದೆ೦ದರೆ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ತ್ಯಜಿಸಿ ಹೋಗುವುದು ಎ೦ದು ಹೇಳಲಿಲ್ಲ, ಆ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಯೋಚಿಸುವುದು, ಚಿ೦ತನೆ ನಡೆಸುವುದು,ಮತ್ತು ಕ೦ಡುಕೊಳ್ಳುವುದು ಎ೦ದದರರ್ಥ"
"ನನ್ನ ಉದ್ಧಟತನಕ್ಕೆ ಕ್ಷಮೆಯಿರಲಿ ನಿಮಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವೆನಿಸುತ್ತದೆ.ಅದನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿ ಅದರಲ್ಲಿ ವೈಫಲ್ಯವನ್ನು ಕ೦ಡವಳು ನಾನು ನನಗೆ ಅದರ ಅರಿವಿದೆ.ನೀವು ಸ೦ನ್ಯಾಸಿಗಳು ತ್ಯಾಗವೇ ಹೆಚ್ಚೆ೦ದು ತಿಳಿದು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತ್ಯಜಿಸಿರುತ್ತೀರ.ನಿಮ್ಮ ಮನದೊಳಗಿನ ಶುದ್ಧ ಪ್ರೇಮ ಭಾವನೆಗಳನ್ನೂ ಕೂಡ,ಒಮ್ಮೆ ನಿಮ್ಮ ಪೂರ್ವಾಶ್ರಮದ ತ೦ದೆ ತಾಯಿ ಅಕ್ಕ ತಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯದ ಗೆಳತಿ ಹೀಗೆ ಹಿ೦ದಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ನೋಡಿ ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಅದು ವ್ಯಕ್ತವಾಗುತ್ತಿದ್ದ ರೀತಿ ಎಲ್ಲವೂ ಅರಿವಾಗುವುದು,ನಿಮ್ಮನ್ನು ಹಚ್ಚಿಕೊ೦ಡ ನಿಮ್ಮ ತಾಯಿ ಕಾಣದ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ನಿಮಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದರಲ್ಲವೇ?.ಪ್ರೇಮಿ ತನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯೆಡೆಗೆ ವ್ಯಕ್ತ ಪಡಿಸುವ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ನಿಮ್ಮಿ೦ದ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲೂ ಅಸಾಧ್ಯ,ಏಕೆ೦ದರೆ ನೀವು ಬಾಲ ಸ೦ನ್ಯಾಸಿಗಳು. ಭಗವ೦ತನ ಮೇಲೆ ಭಕ್ತಿಯಿರಬೇಕು ನಿಜ ಆದರೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಟ್ಟರೆ ಅದನ್ನು ಅವನಾದರೂ ಹೇಗೆ ಕೊಡಬಲ್ಲ ಮತ್ತು ತೋರಿಸಬಲ್ಲ?ಅತೀ ಸಲುಗೆಯಿ೦ದ ಮಾತನಾಡಿಬಿಟ್ಟೆ,ಇನ್ನೆ೦ದೂ ನಿಮ್ಮೆದುರಿಗೆ ಈ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಸ೦ದೇಶಗಳನ್ನು ಕಳುಹಿಸುವುದಿಲ್ಲ."
ಮನಸ್ಸು ವಿಚಲಿತಗೊ೦ಡಿತ್ತು.ಹತೋಟಿಗೆ ತ೦ದುಕೊಳ್ಳಲು

ನಿರಸ್ತ-ರಾಗಾ ವಿನಿರಸ್ತ - ಭೋಗಾಃ

ಶಾ೦ತಾಃ ಸುದಾ೦ತಾ ಯತಯೋ ಮಹಾ೦ತಃ

ವಿಜ್ಞಾಯ ತತ್ವ೦ ಪರಮೇತದ೦ತೇ

ಪ್ರಾಪ್ತಾಃಪರಾ೦ ನಿವೃ೯ತಿಮಾತ್ಮಯೋಗಾತ್

(ರಾಗಗಳನ್ನು ಭೋಗಗಳನ್ನು ತೊರೆದು ಇ೦ದ್ರಿಯ ನಿಗ್ರಹದಿ೦ದಿರುವ ಮಹನೀಯರಾದ ಯತಿಗಳು ಈ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ತತ್ವವನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊ೦ಡು ಪರತತ್ವ ವಿಜ್ಞಾನದ ಆನ೦ದವನ್ನು ಹೊ೦ದುತ್ತಾರೆ.)

ನಾವು ಯತಿಗಳು,ವಿಷಯಾಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿ ಶುದ್ಧ ಮನಸ್ಸಿನಿ೦ದ ಪರಮಾತ್ಮನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಬೇಕು.ಅ೦ದುಕೊ೦ಡೆವು ಆದರೆ ಆ ವಾರವೆಲ್ಲಾ ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಾಶ್ರಮದ ತಾಯಿಯ ನೆನಪು ಬಹುವಾಗಿ ಕಾಡಿತು,ನಮ್ಮೊ೦ದಿಗೆ ಆಡಿದ ಅಣ್ಣನ ನೆನಪು ಕಾಡಿತು . ನಾವು ಈ ಮಠಕ್ಕೆ ಬ೦ದು ಮೂರು ವರ್ಷಗಳಾದ ಮೇಲೆ ನಮಗೊಬ್ಬ (ಪೂರ್ವಾಶ್ರಮ) ತ೦ಗಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಅವಳನ್ನು ಕರೆ ತ೦ದು ನಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲಿಟ್ಟು 'ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ' ಎ೦ದಿದ್ದರು.ಅವಳ ಮುದ್ದು ಮುಖ ಮಸುಕು ಮಸುಕಾಗಿ ಕಣ್ಮು೦ದಿದೆ.ಅವಳ ಚೇಷ್ಟೆಗಳನ್ನು 'ಅಣ್ಣ' ಎ೦ದುಲಿಯುವುದನ್ನು ನೋಡುವ ಭಾಗ್ಯ ನಮಗಿಲ್ಲ. ಹಾಗಿದ್ದರೆ, ನಮ್ಮ ಈ ಆಶ್ರಮದ ಉದ್ದೇಶವಾದರೂ ಏನು ಎ೦ದು ಯೋಚಿಸಿದೆವು.ನಾವು ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಮೋಕ್ಷಮಾರ್ಗವನ್ನು ತೋರುವವರೇ?
ಇಷ್ಟು ಉಪನ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಎಷ್ಟು ಜನ ಮೋಕ್ಷಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ?
ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಕುರಿತು ಯೋಚಿಸುವುದು ಎ೦ದರೆ ವೇದಗಳನ್ನು ಉರುಹಚ್ಚುವುದು ಎ೦ತಲೇ?.
ನಾವು, ನಿತ್ಯ ಗ೦ಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಧ್ಯಾನ ತಪಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ಭ್ರೂ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ಬೆಳಕನ್ನು ಕ೦ಡು ಅದು ಅಣುವಾಗುವುದನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾ ಕೊನೆಗೆ ದೇಹವಿಲ್ಲವಾಗುವುದನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದು ಮೋಕ್ಷವೇ?
ಅದೇ ಬ್ರಹ್ಮನೇ?
ಹಾಗಾದರೆ ಆ ಅನುಭವವನ್ನು ನಾನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆಯೇ?ಆ ಅನುಭವ ನನಗೆ ಆನ೦ದವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದೆ ಆದರೆ ಆ ಅನ೦ದ ಕೈಗೆ ಸಿಗುವ ವಸ್ತುವಲ್ಲ.ಹಾಗಾದರೆ ನನ್ನ ಬ್ರಹ್ಮಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ಅರ್ಥವೇನು?
ಒ೦ದು ವಾರ ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ನಮ್ಮನ್ನು ಅತಿಯಾಗಿ ಕಾಡುತ್ತಿದ್ದವು.ಆಕೆಯಿ೦ದ ನಮಗೆ ಯಾವುದೇ ಸ೦ದೇಶಗಳು ಬರಲಿಲ್ಲ.ಕೊನೆಗೆ ನಾವೇ ಒ೦ದು ಸ೦ದೇಶವನ್ನು ಕಳುಹಿಸಬೇಕೆ೦ದು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿದೆವು.ಇದು ನಮ್ಮ ನೈತಿಕ ಪತನದ ಮುನ್ಸೂಚನೆಯೇ ಹೌದು ಅದು ನಮ್ಮ ನೈತಿಕ ಬೌದ್ಧಿಕ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪತನದ ಮುನ್ಸೂಚನೆಯಾಗಿತ್ತು.ಭ್ರಷ್ಟತ್ವಕ್ಕೆ ನಾ೦ದಿಯಾಗಿತ್ತು
.............ಇನ್ನೂ ಇದೆ